"Το όνομά του ήταν Μπάρναμπας Κόλινς, και ήταν ο ωραιότερος άνδρας που υπήρξε ποτέ σ'αυτή την οικογένεια."
Ο ρόλος του βρικόλακα Μπάρναμπας Κόλινς ήταν έμπνευση του Νταν Κέρτις και ενσαρκώθηκε στη σειρά από τον Τζόναθαν Φριντ. Παρόλο που εμφανίστηκε σχεδόν έναν χρόνο μετά την προβολή του πρώτου επεισοδίου της σειράς, ο ήρωας αυτός ανέβασε στα ύψη την τηλεθέαση και καθόρισε ολόκληρη τη σειρά.
«Ο Μπάρναμπας ήταν ένας πρωτοποριακός χαρακτήρας - ήταν ο πρωταγωνιστής και ήταν βρικόλακας,» λέει ο Γκράχαμ Σμιθ. «Μπορεί σήμερα αυτό να μην φαντάζει και τόσο περίεργο, αλλά στα τέλη της δεκαετίας του '60, κάτι τέτοιο ήταν πραγματικά παράξενο.»
Κατά πολύ ενδιαφέροντα τρόπο, πολλά χρόνια πριν την κινηματογραφική μεταφορά του Μπάρτον, ο Τζόνι Ντεπ είχε επιλεγεί από τον δημιουργό της σειράς για τον ρόλο του Μπάρναμπας. Ο Κέρτις μαζί με τον Ντέιβιντ Κένεντι, ήθελαν να μεταφέρουν τη σειρά στη μεγάλη οθόνη, και στα μέσα περίπου της δεκαετίας του 2000, προσέγγισαν τον Ντεπ, προτείνοντας του να ενσαρκώσει τον Μπάρναμπας.
Ο Ντεπ σχολιάζει «Ήταν μεγάλη τιμή για μένα το γεγονός ότι ο Νταν με είχε επιλέξει για τον ρόλο του Μπάρναμπας Κόλινς,» αποκαλύπτοντας παράλληλα ότι ο τρόπος που υποδύθηκε τον ρόλο αποτελεί φόρο τιμής προς τον ηθοποιό που πρωτοενσάρκωσε τον συγκεκριμένο χαρακτήρα. «Για ό,τι κι αν έκανα, σημείο αναφοράς αποτέλεσε η επική ερμηνεία τουΤζόναθαν Φριντ. Ο τρόπος που ενσάρκωσε τον χαρακτήρα ήταν συγκλονιστικός, συνεπώς η δική μου προσπάθεια βασίζεται κυρίως στα θεμέλια που έθεσε εκείνος. Το μόνο που κάναμε ήταν να προσθέσουμε κάποια στοιχεία και να του δώσουμε έναν πιο εκλεπτυσμένο τρόπο ομιλίας... Ουσιαστικά δώσαμε περισσότερη έμφαση στην έκφραση μέσω του λόγου.»
Για τον Μπάρτον, κάθε συνεργασία με τον Ντεπ είναι απολαυστική ακριβώς επειδή ο συγκεκριμένος πρωταγωνιστής έχει την ικανότητα να ξεπερνά τον εαυτό του. «Ο Τζόνι προτίθεται να δοκιμάσει τα πάντα. Πάντα θα σκεφτεί κάτι καινούργιο που θα μας αρέσει πολύ. Έτσι, καμία συνεργασία μας δεν μοιάζει με τις άλλες, γεγονός που καθιστά την όλη εμπειρία αναζωογονητική και διασκεδαστική.» Ο Ζάνουκ σχολιάζει, «Κάθε συνεργασία αυτών των δύο ανθρώπων είναι συγκλονιστική - ο Τιμ κατεβάζει καταπληκτικές ιδέες και ο Τζόνι τις «μεταφράζει» στη μεγάλη οθόνη. Ξέρει καλά ο ένας τον άλλο. Ο Τζόνι βλέποντας και μόνο την έκφραση του Τιμ ξέρει αν του άρεσε κάτι ή όχι. Αντίστοιχα, ο Τιμ δεν χρειάζεται να πει πολλά. Λέει δύο κουβέντες και ο Τζόνι αμέσως καταλαβαίνει τι ακριβώς θέλει.»
Ο μακιγιέρ Τζόελ Χάρλοου ανέλαβε την ευθύνη να μεταμορφώσει τον Ντεπ σε Μπάρναμπας, σε στενή συνεργασία τόσο με τον πρωταγωνιστή όσο και με τον Μπάρτον, προκειμένου να αποδώσει την ιδιαίτερη φυσιογνωμία που απαιτούσε ο ρόλος. Πριν καταλήξουν στο τελικό αποτέλεσμα, πραγματοποίησαν αρκετές δοκιμές για να αποδώσουν τη χλωμή αλλά απόκοσμα γοητευτική φυσιογνωμία. Η δημιουργία της κατάλευκης και εύθραυστης επιδερμίδας απαιτούσε πολλές στρώσεις ειδικού υλικού. «Βλέποντας τον είτε στο πλατό διά ζώσης είτε στο μόνιτορ, ήταν ολόλευκος,» λέει ο Χάρλοου. «Στην πραγματικότητα όμως, χρησιμοποιήσαμε πάρα πολλές αποχρώσεις μέικ-απ προκειμένου να πετύχουμε το συγκεκριμένο αποτέλεσμα.» Για να τονίσει την αντίθεση με τη χλωμάδα του προσώπου, ο Χάρλοου εφάρμοσε σκούρα σκιά στην οφθαλμική κόγχη ενώ τόνισε με σκούρες αποχρώσεις τα ζυγωματικά προκειμένου να αποδώσει την όμοια με νεκρού όψη.
Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα όμως ενός βρικόλακα είναι οι κυνόδοντές του, και ο Ντεπ είχε αρκετές επιλογές στη διάθεσή του. Ο Χάρλοου εξηγεί, «Υπήρχαν κάποιοι που ήταν πιο κοίλοι ενώ κάποιοι άλλοι ήταν πιο ευθείς. Επίσης, είχαμε ένα ζευγάρι κοντούς και ένα ζευγάρι μακριούς κυνόδοντες. Τέλος, είχαμε και ένα ζευγάρι, το οποίο ενεργοποιείτο με κίνηση, με αποτέλεσμα κάθε φορά που ο Ντεπ άνοιγε το στόμα του, οι κυνόδοντες να επιμηκύνονται και να αποκτούν το τελικό τους μήκος.». Ένα ακόμα χαρακτηριστικό του Μπάρναμπας ήταν τα μυτερά νύχια στα πολύ μακριά δάχτυλα. Ο Μπάρτον σχολιάζει, «Τα δάχτυλα ήταν πολύ σημαντικά για μένα όπως και ο τρόπος που ένας βρικόλακας αγγίζει κάτι. Νομίζω ότι προσέδωσε μια άλλη συναισθηματική ποιότητα στην έκφραση του χαρακτήρα.»
Ο Χάρλοου εξηγεί, «Τα χέρια του είναι ουσιαστικά σαν να προηγούνται αυτού, είναι σαν να κινείται διά της αφής. Μπορεί να μοιάζει εύκολο εγχείρημα, αλλά είναι πολυσύνθετο, γιατί πρέπει να «μεταμορφώσεις» τα δάχτυλα και να τα κάνεις να δείχνουν λεπτά και μακριά... Για να το καταφέρεις όμως, αυτό, πρέπει να προσθέσεις όγκο και υλικό, και να τα κάνεις αρκετά σταθερά ώστε να μην κάμπτονται όταν αγγίζει αντικείμενα... διαφορετικά χάνεις το πλεονέκτημα της ψευδαίσθησης.»
«Τα χέρια πραγματικά βοήθησαν πολύ στο «χτίσιμο» του χαρακτήρα,» τονίζει ο Ντεπ, «αν και ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα λίγο να μάθω να τα χρησιμοποιώ, δεδομένου ότι ήταν κατά 7,5 εκατοστά μακρύτερα. Μου πήρε λίγο χρόνο μέχρι να το συνηθίσω, αλλά τελικά τα κατάφερα και πιστεύω ότι βοήθησε πάρα πολύ στο να αποδώσουμε έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα.»
Ο Γκράχαμ Κινγκ λέει, «Ο Τζόνι μπήκε από την πρώτη στιγμή στο πετσί του ρόλου. Και μόνο να σκεφτεί κανείς τις ώρες που περνούσε καθημερινά στο μακιγιάζ, καταλαβαίνει με πόση αφοσίωση ρίχτηκε σε αυτό τον ρόλο. Ο Μπάρναμπας λέει και κάνει κάποια πράγματα που είναι κάπως απόκοσμα, η ερμηνεία όμως, του Τζόνι είναι τόσο πειστική που σε κάνει να θεωρείς ότι είναι τα πιο φυσικά πράγματα στον κόσμο. Δεν υπάρχει ηθοποιός που να μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα τέτοιους ρόλους από αυτόν.»
http://www.athensmagazine.gr/portal/cinema/articles/19264
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου